ANNEN EN ZIJN OMGEVING
Annen en zijn omgeving geven een geweldige mogelijkheid om te genieten van de rust,ruimte en zijn heerlijke groene wereld. Hier kun je nog gewoon de stilte horen daar waar men tegenwoordig steeds weer meer de blik op laat rusten. Het dorp Annen is waarschijnlijk ontstaan tussen 400 – 900. De boerenbehuizing werd rond een open plaats gebouwd. Die open plaats wordt brink genoemd. De brink van Annen is de grootste van Drenthe. En omdat brinken elders niet voorkomen is het niet alleen de grootste brink van Drenthe maar ook van de hele wereld.
Rondom Annen is het heerlijk vertoeven zowel in het bos als bij het Anloërloopje, Breevenen of langs of op de Hunze te veel om op te noemen. De Hunze biedt de mogelijkheden voor zowel varen, vissen en zwemmen. En de omgeving biedt de prachtige mogelijkheden om te fietsen of te wandelen. De glooiing van de Hondsrug geeft dit alles nog een pracht van een uitstraling. Deze Drentse heuvelrug is 150.000 jaar geleden door stuw ijs uit Scandinavië afkomstig ontstaan. De rug loopt vanuit het Drentse Klazienaveen tot in het noorden van de stad Groningen. De totale lengte is 70 km en het midden- en zuidelijke deel liggen 20 meter boven NAP. Op die plaatsen is de heuvelrug drie kilometer breed. Op de bijgevoegde kaart wordt met de gele band de Hondsrug aangegeven.
Het stroomdallandschap van de Drentse Aa ligt ten westen van Annen het is één van de mooiste natuurgebieden van ons land. De beekjes die kronkelend door het prachtige landschap stromen komen in ons land bijna niet meer voor. Het gave beekdal van de Drentse Aa is dan ook echt een uniek Nederlands cultuurlandschap het is bovendien een officieel stilte gebied. De bloemrijke hooilandjes langs de oevers zorgen voor een weldadige kleinschaligheid en intimiteit. Bovendien kun je er de orchideeën in juni zien bloeien.
Er zijn plekken waar je van de ene houtwal door de velden naar de andere houtwal kunt wandelen, en je de wind door het bladerdak hoort ritselen. Hier en daar hoor je enkele vogels fluiten en als je dan eens goed luistert hoor je pas enige menselijke activiteiten. De autoweg N34 die de omgeving doorkruist daarvan hoor je de vage zoem van auto’s.
Over de zandpaden in onze natuur kun je heerlijk lopen mijmeren en je wanen in lang vervlogen tijden. Anloo met zijn karakteristieke middeleeuwse kerk is ook een bezoekje waard. De kerk kun je op grote afstand tussen de bomen door zien. Het torentje op de kerktoren geeft een silhouet dat je nergens anders tegenkomt. De gemeente is expliciet eigenaar van de toren. Dit stamt nog uit de tijd van Napoleon, toen torens door de overheid werden gebruikt als uitkijktoren en voor kadastrale metingen. Deze kerk heeft van velen het hart veroverd.
Dichterbij het verleden kom je nergens. Op de derde zaterdag van augustus keert het Drentse dorp Anloo vier eeuwen terug in de tijd. De middeleeuwse kerk, de prachtige Kerkbrink en de honderden dorpelingen zorgen dan voor zo’n bijzondere entourage, dat de bezoeker werkelijk het Drentse verleden inademt. Wie het voor het eerst meemaakt weet niet wat hij ziet. En wie eenmaal de Etstoeldag bezocht heeft komt er graag terug.
Niet alleen is het er mooi in de lente of zomer maar ook de herfst is prachtig door de herfstkleuren die dit jaargetijde met zich mee brengt. De winter die vaak nog een stukje kouder is heeft ook zo zijn bekoring zeker als er een laagje sneeuw ligt. De vaak koude ochtend maakt je adem zichtbaar en de vennetjes of beekjes liggen soms rimpelloos te wachten op het eerste zuchtje wind van die dag.
Hunze dal
Het Hunze dal, het stroomgebied van de Hunze, beslaat grofweg de driehoek tussen het Zuidlaardermeer in het noorden, de Hondsrug in het westen en de Veenkoloniën in het oosten. In dit dal zijn de verschillende landschapszones en hun onderlinge relaties nog uitstekend waarneembaar en vormen zij nog altijd een geheel. De Hondsrug als groene wal in het westen, overlopend in een open beekdal met grillig verkavelde hooilanden aan weerszijden van de Hunze. Daaraan grenzend de randveenontginningen, met een lint van dorpen waar onder Spijkerboor, en vervolgens in oostelijke richting de weidsheid van de Veenkoloniën. Vanuit de randveen ontginningsdorpen en in het Hunze dal is de Hondsrug bijna overal te zien als een zichtbare barrière. Door de her en der verspreide bosjes, ruigte en huizen temidden van weilanden en akkers ontstaat een spannend, gevarieerd en leesbaar landschap. Overal is het net even anders en door de openheid zijn er vele zichtlijnen die maken dat ver gekeken kan worden. De samenhang in het landschap is hierdoor goed waar te nemen, zonder dat het kaal en onherbergzaam aanvoelt. In de richting van de Veenkoloniën is het juist het rationele, door mensenhanden gemaakte landschap dat tot de verbeelding spreekt. Rechte lijnen in het landschap domineren. Het riviertje de Hunze is de basis geweest voor dit unieke landschap.
Er komt weer leven in het Hunze dal
Ooit was de Hunze een kronkelende beek. Maar ten behoeve van snelle waterafvoer werd de beek steeds rechter getrokken. De landbouw wilde drogere akkers en weilanden. Met het verdwijnen van de bochten (meanders) verdween ook veel natte natuur. Stichting Het Drentse Landschap en Stichting Het Groninger Landschap werken met vele partijen samen om het beekdalgebied weer terug te brengen in oorspronkelijke staat. In Drenthe leggen we bochten aan zodat de beek weer gaat meanderen. In Groningen maken we de aangrenzende polders natter, zodat ze gaan functioneren als brede moerassige oevers. Daardoor zal de Hunze weer een paradijs worden voor moerasvogels als de Blauwborst en het Porseleinhoen. De kikker en de Snoek zullen terugkeren, evenals de wandelaar, de fietser en de watersporter. Annen ligt op de kaart gezien ongeveer 3 km ten westen van de Duunsche Landen.
Duunsche Landen
In de Duunsche Landen zijn nog heel mooi het oude paraboolduin en hoge zandkoppen te zien. Ze stammen uit de laatste ijstijd en zijn langs de oer- Hunze door de wind opgeworpen. Deze bij de omgeving bekendstaande ‘Bulten’ wordt ook wel ‘Klein Drenthe’ genoemd, en komt qua begroeiing inderdaad overeen met die van de zandgronden op het Drents plateau.
In dit gebied werken Waterleidingmaatschappij Drenthe, Staatsbosbeheer en Stichting Het Drentse Landschap nauw samen. Zo is een oude meander aangekoppeld aan de beek en is de kade naar buiten verplaatst. Evenals in de Breevenen wordt dit gebied door de NV Waterleidingmaatschappij Drenthe gebruikt voor de waterwinning. Dit is goed te zien aan de waterputten die verspreid in het terrein voorkomen. Een gedeelte van het grondwater wordt gebruikt om de Duunsche Landen te spoelen. Er zijn hier dan ook verschillende plantensoorten te vinden die afhankelijk zijn van dit type kwelwater. Zeldzame vogelsoorten als Porseleinhoen, Kwartelkoning, Paapje en Blauwborst zijn hier inmiddels waargenomen.
Annermoeras
De Hunze kronkelde vroeger behoorlijk in het deel dat nu het Annermoeras heet. Enkele tientallen jaren geleden is de Hunze rechtgetrokken en is verreweg het grootste deel van de oude beek dichtgegooid. Enkele oorspronkelijke meanders zijn gelukkig bewaard gebleven. Hierin bevinden zich nog steeds interessante oevervegetaties met zeggen (zoals de zeer zeldzame Pol zegge). Aan de hand van meer dan honderd jaar oude kaarten en moderne luchtfoto’s zijn deze oude meanders teruggevonden. In 2001 werd gestart met het weer opengraven van de oude beek. Inmiddels zijn de nieuwe meanders aangekoppeld aan de gekanaliseerde Hunze, die dwars door het gebied loopt.
Er is een nieuwe kade op ruime afstand van de Hunze aangelegd. Hierdoor krijgt de beek meer ruimte en kan het gehele Annermoeras bij hoog water overstromen, waardoor een indrukwekkende watervlakte ontstaat. Als je eens een kano neemt, dan kun je ook het gehannes met zo’n kano van anderen zien, die dit ook weer natuurlijk van jou zien. Maar de zilveren golfjes die voor de wind over de Hunze kabbelen geven je heel gauw rust om alleen maar te genieten. Je hebt geen idee dat de bewoonde wereld, waar het rumoerige hoogtij viert, op een paar kilometer afstand ligt. Het gebied lijkt wel een oerwoud van waterplanten je waant je in een eindeloze groene tunnel. De wereld krijgt een hele nieuwe dimensie. Eindeloos glijden de oevers langzaam aan je voorbij. Het leven wordt rustig en ontspannen in zo’n kano. Het was altijd al niet onaardig om over de Hunze te varen. Als kind ging ik daar al zwemmen en varen, toen wist ik nog niet dat ik de natuur in al haar schoonheid zo zou gaan waarderen. Maar sinds de stichting Het Drentse Landschap aan de slag ging om nieuwe natuur te ontwikkelen, zijn daar een paar scheppen plezier bovenop gekomen. Waar tot het einde van de vorige eeuw kaarsrechte sloten de kale landbouwgrond ontwaterden, is sindsdien iets teruggekeerd van de Middeleeuwse situatie, toen de Hunze zich nog uitgelaten kronkelend een weg zocht door het drijfnatte land. Tientallen plantensoorten begroeten je in een eindeloze variatie van groentinten door spikkelt met paars, groen en geel. Het is genieten in de wereld van stilte.
Door deze rust uitstralende omgeving is het voor ons eenvoudiger de mensen de rust in lichaam en geest terug te geven. Dit d.m.v. de helende kracht van Indiaas Reiki / Sai Dharti. Er zijn mensen die na een behandeling zeggen we gaan nog even de natuur in want ik wil de hectiek van de grote wereld na die geweldige behandeling hier graag nog even uitstellen.
In de regio zijn diverse mogelijkheden om de inwendige mens te voorzien van drankje of hapje. En een overnachting wordt in onze regio ook voldoende geboden.